Hani Rabbin senden bir söz almıştı, hatırladın mı? Rabbinin kim olduğunu bilerek ve O’nun emirlerine karşı gelmeyerek, O’nun lütfuna layık olduğunu ispat edecektin. Seni Rabbine düşman etmek isteyen, seni kıskanan, seni kendine rakip olarak gören, gizlice fısıldayanlara boyun eğmeyecektin. Hatırladın mı? Rabbine sözünü hatırlayacağın gün, kurtuluşa erenlerden olacaktın hani. Rabbinin sana diğer şeyleri unutturup hatırlamanı istediği tek şey O’na verdiğin söz idi.
“Rabbim işittim ve itaat ettim” hatırladın mı bu sözünü?
Hani hiçbirşey idin, seni yarattı ve senin sonsuza dek yaşama arzunu bir şarta bağlamıştı. Hani sana o muhteşem sonsuz hayatın varlığı gösterilmişti. Hatırladın mı?
Bir karanlık yolculuktan sonra dışarı atılmıştın, önüne dizi dizi görüntüler serilmişti.
Ne muhteşem bir yermiş burası demiştin, gözleri kamaştıran ışıl ışıl ve sanki her şey uçuşuyormuşcasına bir his uyandıran hareketli görüntüler. Karşıda ağaçların arkasından görünen, çağlayan gibi akan bir şey var, su gibi ama değil, saydam bir billur sanki. Yanına yaklaştığında ayakların ıslanacak sanıyorsun ama ıslanmıyor. Heryeri güzel kokular sarmış, çiçek kokularından daha kalıcı, içine çekince kayboluveren cinsten değil. Herşey sanki çok yakınındaymış gibi, yani uzaklaştıkça küçülen görüntüler yok, her şey iç içe girmiş ve hiçbirşeyin gölgesi yok.
Bu muhteşem yere nasıl, neden, nereden geldiğini çözemedin ama burası hiç terk edilecek bir yer gibi değil, burada sonsuza kadar kalmalı. Zaten hiçbir sınırı olmayan, bir bitiş çizgisi görünmeyen, sanki zamansızlığın içinde sonsuzluk gibi.
Her güzel şeyin bedeli olduğu gibi buranında bir bedeli var. Burayı hak etmen gerekiyor. Sana bu güzellikleri gösteren Yaratıcına, O’nun kudretine, saltanatına, emirlerine itaat etmen gerekiyor seni bundan alıkoyacak güçlere rağmen.
“Rabbim işittim ve itaat ettim” hatırladın mı bu sözünü? Hani seni yarattıktan sonra sistemini, kanunlarını senin içine yerleştirmişti ve sende bu sözü söylemiştin. Sana gördüklerini unutturan Rabbin belki bu sözünü de unutursun, O’nun yolundan seni saptırmaya çalışana uyarsın diye sana hatırlatıcı da gönderdi üstelik. Kendi özüne, kendi benliğine dön diye. Kendi kendine zulmetme diye. Sana kurulan her türlü tuzağa sözünü hatırlayarak diren diye.
Hatırladın mı? Sen her şeyi gördün, biliyorsun aslında…Alın yazım diye teslim olmaya can attığın şeyleri, hatırlayarak değiştirmen isteniyor senden, anlamıyor musun? İnsan bildiği şeyleri hatırlar, bilmediği şeyleri hatırlamaz. Sana gelen hatırlatıcı Kuran’da zaten senin bildiklerini hatırlaman, hatırlatman için indirildi kalbine ikinci kez…
Sen geçmişten geleceğe giden değil, gelecekten geçmişe ve oradan da Rabbinin huzuruna dönecek olansın!!! Kazananlardan yahut kaybedenlerden olarak…Bazen ben bu anı yaşamıştım hissine kapıldığın anları düşün. Sen yaptıklarının veya yapamadıklarının sana gösterildiği andasın şu an…
Hatırladın mı?
TAHA-115: Geçmişte Adem’den söz almıştık; ancak unuttu. Biz onda bir azim ve kararlılık görmedik.
YASİN-60: Ey Adem’in çocukları, şeytana tapmayacağınıza dair sizden söz almamış mıydım? O sizin açık düşmanınızdır.
MAİDE-7: Allah’ın üzerinizdeki nimetini ve O’nunla yaptığınız sözleşmeyi hatırlayın: “İşittik ve itaat ettik,” demiştiniz. Allah’ı dinleyin; Allah içinizde olanları biliyor.
RAD-20: Onlar ki Allah’a verdikleri sözü yerine getirirler ve sözleşmeyi bozmazlar.
RAD-21: Onlar ki Allah’ın birleştirmesini emrettiği şeyi birleştirirler, Rab’lerini sayarlar ve kötü hesaptan korkarlar.
RAD-25: Allah’a verdikleri sözden sonra sözleşmeyi bozanlar, Allah’ın birleştirmeyi emrettiğini birleştirmeyenler ve yeryüzünde bozgunculuk yapanlar laneti hakketmişlerdir ve onlar için kötü bir sonuç vardır.
Elif Fevziye Çaltepe 